In deze tijd van het jaar, waar de dagen korter worden en de kou ons naar binnen drijft, ben ik me bewust van het feit dat velen van ons deze periode als donker en zwaar kunnen ervaren. Vooral voor degenen die alleen wonen of een gezinslid moeten missen, kan de winter een eenzame en confronterende tijd zijn. Het is alsof de winter ons uitnodigt om naar binnen te keren, niet alleen fysiek, maar ook naar de warme hoekjes van onze herinneringen. Maar hoe zorg je er dan voor dat deze innerlijke reis geen eenzame afdaling wordt, maar eerder een ontdekkingsreis naar verbondenheid en heling?
Winterse lichtpuntjes
In mijn zoektocht naar antwoorden op deze vraag ontdekte ik dat we vaak troost vinden in de meest eenvoudige gebaren. Het aansteken van kaarsen blijkt bijvoorbeeld niet alleen een ritueel te zijn, maar ook een symbool van hoop. Terwijl we de donkere avonden weer meer naar binnen keren en we de kaarsen ontsteken bij de foto’s en graven van onze dierbaren, creëren we een heiligdom van herinneringen. Elk vlammetje vertelt een verhaal via de gedachte die we daarbij in ons hoofd afspelen. Zo wordt deze eenvoudige handeling meer dan een ritueel, en lijkt het voor even, of zij, die we zo missen, weer bij ons zijn.
Liefdevolle herdenkingen
Het blijkt dat het licht, ook, de deur naar gedeelde ervaringen opent. Deze maanden worden namelijk ook gekenmerkt door talloze herdenkingsdiensten, lichtjesavonden, concerten en troostwandelingen. Gelegenheden waarin we samenkomen om te gedenken, te rouwen maar vooral te delen. Het zijn momenten waarop we onze pijn voelen en onze herinneringen koesteren. Het delen van herinneringen geeft betekenis aan het gezamenlijk doorstaan van rouw en verlies, het doorbreken van onze eenzaamheid en het voelen van liefde en warmte die ook na de dood aanwezig is.
Het zijn waardevolle momenten om samen te komen met familie, vrienden of lotgenoten en te ervaren dat je er niet alleen voor staat. De donkere maanden worden dus niet alleen gekenmerkt door duisternis, maar ook door liefde en aandacht voor eenieder die daar behoefte toe voelt.
Ook een dierbare herdenken? Kijk dan in onze agenda voor een overzicht van herdenkingsdiensten en lichtjesavonden in Nederland en België waar je kosteloos bij aan kunt sluiten.
Eenzame momenten
Toch kan een gevoel van eenzaamheid soms genadeloos hard toeslaan. De kou nodigt ons uit om meer tijd binnenshuis door te brengen, waarbij de sociale interacties verminderen en afleiding van ons gemis schaarser wordt. De feestdagen staan voor de deur en de lucht kleurt grijs. Voor zij die rouwen, wordt het gevoel van gemis in deze tijd van het jaar des te intenser. De herkenbare elementen in huis, zoals de jas die nog aan de kapstok hangt, de lege kinderkamer, of de foto’s aan de wand, spreken op indringende wijze over het gemis. Maar ook het niet tegen iemand aan kunnen kruipen op de bank, de lege stoel aan tafel en de afwezigheid bij het kerstdiner raken ons. De wintermaanden lijken de emoties rondom verdriet te verzwaren met hier en daar eenzaamheid als gevolg. Hoe ga je daar dan mee om en wat kun je doen om je minder eenzaam te voelen in jouw rouw? Ik geef je graag een paar voorbeelden:
- Zoek gezelschap: Ontdek dat het gezelschap van anderen het scherpe randje van jouw gemis kan verzachten. Plan bewust momenten van samenzijn, zelfs als het maar kort is. Samen een maaltijd delen, een film bekijken of simpelweg elkaars aanwezigheid voelen, kan al een wereld van verschil maken. Het gaat niet om het vullen van de leegte die je nu zo voelt, maar om het koesteren van de aanwezigheid die er nog wél is. Het voelen en ervaren van de liefde van vrienden en familie, van liefde voor jou en je overleden kind, partner of zus. Geloof me, het samenzijn met mensen waar je je prettig bij voelt, kan je helpen.
- Werk vanaf kantoor: We werken meer en meer vanuit huis, maar door vanaf kantoor te werken, blijf je onder de mensen. Misschien is dat een fijne manier voor je om verbinding te blijven voelen, zonder met je verdriet bezig te hoeven zijn. Met je collega’s hoef je immers niet over je gevoelens en verdriet te praten (tenzij je dat wilt natuurlijk) maar heb je wel een vorm van afleiding.
- Deel hoe je je voelt: Het is belangrijk om je gevoelens te uiten, ook als het moeilijk is. Praat met een vriend, familielid, therapeut of andere vertrouwde persoon over je verdriet, gemis en behoefte aan gezelschap. Het delen van je gevoelens en herinneringen kan een helende werking hebben, zelfs als het voelt als een uitdaging om deze stap te zetten.
Vind je het lastig om met iemand over je gevoelens en behoeften te praten? Dat is helemaal niet vreemd, dat hebben meer mensen. Wellicht kun je beginnen door een gesprek aan te gaan met één van onze vrijwilligers. Dit kan anoniem via onze rouwpraat chatomgeving. Zeven dagen per week staan er vrijwillige ervaringsdeskundigen voor je klaar om naar jouw verhaal te luisteren, ook als je dat elke dag wilt.
- Beweeg en ga naar buiten: Frisse lucht en lichaamsbeweging kunnen een positieve invloed hebben op je humeur. Maak een wandeling, ga sporten of zoek andere manieren om actief te blijven. Er zijn altijd mensen die willen wandelen. Vraag een buurvrouw, vriendin, neef of kijk in onze agenda waar er in jouw buurt lotgenotenwandelingen worden georganiseerd.
- Vraag om hulp:Als je het moeilijk vindt om met je verdriet om te gaan, aarzel dan niet om hulp te vragen. Er zijn veel mensen die je willen helpen, ook als je denkt dat je nergens terecht kunt, is er altijd hulp beschikbaar. Wij zijn er ook voor je, 7 dagen per week via de chat en anders kun je ook altijd contact opnemen met één van onze aangesloten rouwbegeleiders, aansluiten bij één van de velen lotgenotengroepen of bijeenkomsten. Kijk hiervoor in onze app-agenda of het overzicht van rouwbegeleiders.
En natuurlijk, niets vervangt de persoon die je nu zo mist. Toch heeft het samenzijn in tijden van verdriet de kracht om de scherpe randjes van je eenzaamheid te verzachten, zolang je er maar voor open staat.
Laat de winter niet een periode van eenzaamheid zijn, maar een tijd van verbinding en liefde. Een periode waarin we nog net iets meer naar elkaar omkijken. Of het nu gaat om het delen van herinneringen, een wandeling maken, of gewoon samen zijn, laten we de liefde koesteren die er nog steeds is, zelfs in afwezigheid.
Een dikke knuffel voor jou, en mail gerust op info@condole.nl als je even je verhaal kwijt wilt of een vraag hebt.