Met dit korte gedichtje over het (vroegtijdig) verliezen van een kindje tijdens de zwangerschap of kort daarna, biedt Megan van Kleintje in het Bos alle moeders die deze nare ervaring hebben, troost. Dit gedichtje is voor alle sterrenmama’s die hun kindje veel te vroeg hebben verloren en hem of haar nu moeten missen. Voor alle mama’s die zich zo nu en dan alleen of eenzaam voelen….Je bent niet alleen!
“Soms voel ik mij alleen
ondanks dat we met zovelen zijn
dan sta ik net even te lang stil
bij het verdriet en alle pijn
dan denk ik aan het gemis
van het onbezorgde zwanger zijn
het groeien van een dikke buik
geen roze wolk, geen zonneschijn
Met liefde droeg ik jou
wilde jou nog langer bij mij
ik deed keihard mijn best
maar voor ik het wist was het voorbij
soms voel ik mij alleen
door wat ik heb doorstaan
het is gebeurd, het mag er zijn”
-Megan-