Bij het schrijven van deze Vaderdag blog besef ik me hoe gezegend ik ben dat ik nog steeds alle belangrijke momenten in mijn leven, met mijn vader kan delen. Mijn vader leeft, is gezond en mijn rots in de branding. Ik besef me dat dit euforische gevoel, niet voor een ieder van ons geldt.

Ik denk daarom aan de gezinnen waarbij vader momenteel ziek is, de gezinnen waarbij vader is overleden, de papa’s die een kindje zijn verloren maar ook aan de gezinnen waarbij de vader niet of slechts kort in beeld is geweest. Stuk voor stuk vaders die worden gemist om wie ze waren, wie ze hadden kunnen zijn en wie ze hadden moeten zijn. Vandaag wil ik dus vooral kijken naar hoe deze Vaderdag voor een ieder dragelijk en prettig kan zijn.

Het ideale plaatje

Ieder jaar worden we vanaf eind mei overladen met media-uitingen over Vaderdag. Veelal zien we een ideaal gezinsbeeld bestaande uit een vader, moeder en twee vrolijke kinderen. Een gelukkig gezin dat elkaar verrast met cadeaus en onvoorwaardelijke liefde. Reclames waarbij totaal geen rekening wordt gehouden met de impact op gezinnen waarbij Vaderdag niet (meer) “gevierd” kan worden.

Vaderdag nieuwe stijl

Vaderdag brengt herinneringen met zich mee. Herinneringen aan je vader of aan het vaderschap. Herinneringen aan hoe het was, maar ook gedachtes over hoe het had kunnen zijn. Mooi en fijne herinneringen maar ook herinneringen die pijn doen. En die je misschien het liefst zo ver mogelijk weg wilt stoppen.

Wanneer je je vader bent verloren, hij niet meer de vader is die hij was, of als vader zijnde een kindje bent verloren is de intentie en invulling van Vaderdag, zoals we deze allen van jongs af aan kennen, veranderd. Wanneer een gezinssamenstelling wordt verstoord zal Vaderdag altijd een “nieuwe” vorm krijgen. Je zult moeten wennen aan het feit dat het anders zal zijn, maar wees gerust Vaderdag hoeft niet per definitie slechter te worden.

Misschien zag je op tegen deze dag, misschien is dit je eerste Vaderdag in de nieuwe situatie of misschien heb je al jaren moeite met deze dag. Ik geef je daarom graag tips om deze dag speciaal te maken.

Vaderdag zonder vader

Het verliezen van een vader heeft grote impact op een gezinsleven. Ik help je graag om deze dag dragelijker te maken door deze dag om te zetten in een bijzondere “gedenkdag”. Eer de man des huizes op deze dag door een toast op hem uit te brengen, door zijn naam te noemen, zijn muziek te draaien, zijn lievelingsmaaltijd te bereiden en het delen van herinneringen. Het delen van herinneringen biedt troost en kracht.

Wil je het liever op de achtergrond houden maar wel bij hem stil staan dan zou je deze dag zijn graf of strooiplek kunnen bezoeken, een kaarsje branden en/of juist iets gaan doen wat hij altijd erg leuk vond om te doen. Sleutel van het verhaal is dat niets moet! En dat je moet doen waar je je als persoon en als gezin prettig bij voelt. Betekend dit dat iedereen iets anders wenst, dan zij dat zo. Probeer een gulde middenweg te vinden en een ieder zijn/haar gewenste vorm te uiten. Zoek een manier als gezin om hem te eren en je zult zien dat deze dag misschien wel heel fijn kan zijn.

Mijn vader is veranderd

Soms is er sprake van verlies van gezondheid waardoor de persoon niet meer de persoon is, die hij altijd was. Dat raakt jouw vader maar ook jou als naaste. Jullie relatie zal wellicht veranderd zijn en dus ondanks dat je vader er nog is, voelt het misschien niet altijd meer aan als een relatie van vader op kind. Misschien herkent je vader je wel helemaal niet meer. Dat is moeilijk en vooral heel pijnlijk. Op een dag als vandaag wordt je vanaf verschillende kanten uit de media met Vaderdag geconfronteerd. En zal je je wellicht beseffen dat hij nooit meer zijn oude ik zal worden. Dit kan leiden tot boosheid, verdriet en frustratie op deze dag. Heel logisch en daarom belangrijk om ook aan te geven. Wanneer je je emoties en gevoelens deelt zal er begrip ontstaan, het zal je opluchting geven en ook troost.

Vaderdag na verlies van een kindje

Misschien voel je je verdrietig, gefrustreerd of ben je jaloers op andere vaders. En misschien voel je je hierdoor schuldig en ervaar je een gevoel van schaamte. Nergens voor nodig! Het verliezen het vaderschap is niet niets. Door de gevoelens en emoties toe te laten en te delen zal je ervaren dat het rust geeft. Zoek altijd een weg die bij jou en jouw gezin past en laat je niet leiden door wat anderen zeggen.

Tot slot

Zoals ik al zei, ik heb gelukkig mijn vader nog en ben hier onwijs dankbaar voor, maar door het verlies van mijn moeder weet ik hoe het is om een ouder te moeten missen en dat deze dagen je soms net iets meer dan iedere andere dag aan het denken zet. Sterkte voor een ieder die zichzelf in één van bovenstaande situaties kan herkennen.

Wees lieve voor de vaders die er nog zijn, de vaders die anders, maar nog steeds je vader zijn, de vaders ook als hun kindje er niet meer is gewoon vader zijn, en laten we de herinneringen aan de vaders die we moeten missen blijven delen. Want onthoudt; “Niets gaat verloren, zolang de herinnering bewaard blijft.”

Liefs,