Het verliezen van een kind, zelfs in de vroege stadia van de zwangerschap, is een van de meest hartverscheurende ervaringen die je kunt meemaken. Vanaf het moment dat je wist dat je in verwachting was, begon je aan een reis vol verwachtingen, dromen en hoop. Je maakte plannen voor de toekomst, voelde misschien de eerste bewegingen, en zag uit naar het moment dat je je kindje in je armen zou houden. En dan, in een oogwenk, valt die droom in duigen. Hoe ga je verder na zo’n immens verlies?

De unieke band met je baby

De pijn die je voelt, gaat veel verder dan het fysieke verlies van je baby. Die unieke band tussen jou en je kind begon al bij het moment dat je wist dat je zwanger was. De eerste echo, de hartslag die je hoorde, de naam die je misschien al had gekozen—alles maakte deel uit van jullie gezamenlijke toekomst. Het is moeilijk voor anderen om te begrijpen hoe diep dat verlies gaat. Veel mensen zullen, met de beste bedoelingen, zeggen dat je “een nieuwe poging kunt doen” of dat het verlies “minder zwaar” zou moeten voelen omdat je baby nooit buiten je buik heeft geleefd. Maar alleen jij weet hoeveel liefde en verwachtingen je al had. Dat verlies raakt aan je diepste gevoelens van ouderschap. In zulke situaties kan het helpen om grenzen te stellen. Je kunt bijvoorbeeld reageren met: “Ik weet dat je het goed bedoelt, maar mijn verlies gaat veel verder dan wat je ziet. Mijn band met mijn baby was al heel sterk.” Dit kan anderen helpen om te begrijpen dat hun opmerkingen soms meer pijn doen dan troost bieden.

 

Jouw rouwproces is uniek

Er is geen vast schema voor rouw, en niemand kan je vertellen hoe je je zou moeten voelen. Het ene moment denk je misschien dat je verder kunt, terwijl het volgende moment het verdriet je overweldigt. Dit proces is grillig en onvoorspelbaar. Gun jezelf de ruimte om te voelen wat je voelt. Het is oké om boosheid, schuldgevoel of leegte te ervaren. Je hoeft niet ‘snel’ te herstellen of weer de oude te worden. Sommige mensen zullen je steunen, maar anderen begrijpen misschien niet goed wat je doormaakt. Het kan helpen om open te zijn over wat je nodig hebt. Misschien heb je tijd nodig om alleen te zijn, of juist om te praten over je baby en je gevoelens. Het benoemen van deze behoeften kan de mensen om je heen helpen om je beter te ondersteunen.

Hoe pak je het leven weer op?

Terugkeren naar het dagelijks leven na zo’n verlies kan overweldigend zijn. Misschien moet je weer aan het werk, terwijl collega’s niet weten wat je hebt meegemaakt. Het is goed om van tevoren te laten weten wat er is gebeurd, om ongemakkelijke situaties te voorkomen. Als praten hierover te moeilijk is, kun je een collega vragen om het voor je te delen of een mail sturen. Ook in je sociale kring kun je aangeven wat je nodig hebt. Vrienden en familie willen vaak helpen, maar weten niet altijd hoe. Door aan te geven of je behoefte hebt aan rust, een luisterend oor of juist afleiding, kun je hen helpen om je beter te steunen.

 

Samen met je partner: blijf in verbinding

Vergeet niet dat ook je partner dit verlies op zijn of haar manier ervaart. Jullie kunnen anders rouwen. Misschien trekt de één zich terug terwijl de ander juist steun zoekt. Probeer in gesprek te blijven met elkaar, ook als dit moeilijk is. Als praten te lastig is, kun je je gevoelens opschrijven of samen zoeken naar manieren om je kindje te herdenken. Een ritueel, een gedenkplek of het noemen van de naam van jullie baby kan helpen om dit verlies samen te verwerken.

  • Wees geduldig met elkaar, rouw is een individueel proces, en je partner kan het anders beleven dan jij. Probeer elkaars verschillen te respecteren, zelfs als je het moeilijk vindt om elkaar volledig te begrijpen.
  • Plan tijd voor elkaar, naast het praten over jullie verlies, is het ook belangrijk om tijd samen door te brengen zonder druk. Ga een keer samen wandelen of doe iets eenvoudigs wat jullie beiden fijn en leuk vinden. Dit kan de verbinding versterken, zelfs als praten moeilijk is.
  • Creëer samen rituelen, kleine rituelen, zoals samen een kaars aansteken op speciale momenten of op jullie baby’s geboortedag of geplande geboortedag, kunnen helpen om jullie liefde en verdriet een plaats te geven.
  • Zoek hulp als communicatie moeilijk is, als jullie het lastig vinden om met elkaar te praten, overweeg dan om samen met een rouwbegeleider te praten. Dit kan helpen om de communicatie open te houden en te voorkomen dat jullie verder uit elkaar drijven.
  • Respecteer elkaars rouwtijd, soms heeft de ene partner behoefte om vooruit te kijken, terwijl de andere nog veel verdriet ervaart. Geef elkaar de ruimte om te rouwen op eigen tempo, zonder druk of verwachting.
Je baby blijft altijd bij je

Hoe ver je ook komt in je rouwproces, je baby zal altijd een deel van je leven blijven. Het verdriet kan met de tijd veranderen, maar je zult je kindje nooit vergeten. Dat mag je omarmen. Het kan troostend zijn om de naam van je baby te blijven noemen of een gedenkplek in te richten, waar je op moeilijke momenten naartoe kunt gaan. Je leert uiteindelijk leven met het verdriet, ook al lijkt dat nu misschien onmogelijk. Het betekent niet dat je ooit volledig ‘genezen’ zult zijn, maar je zult manieren vinden om door te gaan, terwijl je je kind altijd in je hart meedraagt.

 

Steun zoeken: je hoeft het niet alleen te doen

Rouwen hoef je niet alleen te doen. Er zijn organisaties en lotgenotengroepen waar je terecht kunt, zoals die van;

Hier kun je ervaringen en informatie vinden van mensen die begrijpen wat je doormaakt. Ook een rouwtherapeut kan je helpen om je gevoelens te verwerken en te navigeren door dit moeilijke proces. In onze app vindt je rouwbegeleiders in je buurt, ook met specialisatie op het gebied van babyverlies. En onze agenda toont laagdrempelige bijeenkomsten waar je online of offline kennis kunt maken met een rouwcoach of in contact kunt komen met ouders die, net als jij, hun baby zijn verloren.

Meer handvatten nodig? Download de app gratis en lees, luister en bekijk meer over rouw na verlies van je baby.